Shenandoah

Shenandoah

Vandaag weer op tijd opgestaan, want het ontbijt is uiterlijk tot 9 uur. Wel alle keuze hier met het zelf bakken van wafels, tot scrambled eggs en verschillende soorten broodjes en muffins. In ongeveer de helft van de hotels hebben we inclusief ontbijt, dit is de laatste keer.

Na een rit van ongeveer 3 uur arriveren we aan de noord-punt van het Shenandoah park. Daar gaan we naar het visitorcenter en verzamelen wat informatie over het park. Er zijn hier vooral veel mooie wandelingen te maken. Onze hotelkamer is in het park op zo'n 41 miles (65 km) vanaf dat punt, de totale weg van noord naar zuid is 160 km. Onderweg naar ons hotel stoppen we twee keer voor een korte wandeling. Mooie uitzichten en mooie natuur.

Bij aankomst bij de receptie volgt een kleine teleurstelling voor de meiden, er is alleen wifi in de centrale ruimte (bij de receptie) en bij het naastgelegen restaurant. Nadat we onze tassen in de hotelkamer hebben gezet lopen we terug naar 'het centrum', waarbij we onderweg (250 meter lopen) nog drie herten tussen de bomen zien lopen. Erg leuk! Bij de lobby storten de meiden zich op de wifi en genieten wij buiten op het grote lege terras van een biertje in de zon. Wat een heeeeerlijk rustige plek en wat een uitzicht!

We laten de tijd voorbij gaan met een tweede biertje en aansluitend met een heerlijk etentje in het restaurant. Ondertussen zien we steeds meer vrouwen en meisjes in groene blouses en witte rokken verschijnen en wordt de avond opgeleukt met een dansuitvoering van een lokale tapdansers-vereniging.

De rest van de avond vullen we met 31-en en yahtzee in de centrale ruimte (omdat daar een handige vierkante tafel staat). Een mooi avondje samen!

Vrijdag 21 augustus

Vanmorgen hebben we uitgeslapen en een ontbijtje gesmeerd buiten voor onze hotelkamer in het zonnetje. Rond 11 uur rijden we richting de wandeling die we hebben uitgezocht naar 'Mary's Rock'. In de beschrijving staat dat deze wandeling een hoogste punt kent dat 250 meter hoger ligt dan het startpunt en een geplande wandeltijd van 3 uur heen en terug. De wandeling eindigt op de top van een berg met enorme keien/rotsen en een heel weids en mooi uitzicht. Dat klinkt helemaal goed! Onderweg zijn we telkens alert op eventuele dieren, want herten en zwarte beren komen hier veel voor. Helaas op de heenweg niets gespot. Maar op de terugweg houdt Sascha stil en geeft aan geritsel te horen en te zien tussen de bomen en we zien inderdaad twee zwarte beren lopen! Wat een toffe ervaring!

Na de wandeling rijden we nog even naar het nabij gelegen plaatsje Luray, waar we onszelf na weer een zelf gesmeerde lunch en fruit trakteren op een heerlijk ijsje (daar houden we gelukkig allemaal erg van!). Dit plaatsje kent ook een grot, maar we twijfelen of dit de moeite waard zal zijn. Bij de ingang staat echter dat het een van de grootste van de VS is, dus we besluiten om dit aan ons lijstje belevenissen toe te voegen. Dit blijkt een goede keuze te zijn! Wat een enorme grote en prachtige grot! Ondanks onze schaarse kleding en de temperatuur van 10-15 graden genieten we enorm van deze wonderlijke omgeving.

We besluiten het ritueel van gistermiddag te herhalen en genieten van wifi (de meiden) en een biertje op het zonnige terras (wij). Wat een vakantie, heerlijk!

Lancaster

Lancaster

Na een lange rit vanuit Pittsburgh kwamen we aan in Lancaster. De plaats waar 30.000 Amish people wonen van de totaal 300.000 in de USA. Dit is een volk in Amerika die in het verleden leeft. Ze rijden op paard en wagen en gebruiken geen elektriciteit. Na een snelle stop bij het hotel reden we naar The Amish Village. Dit is een oud huis, wat ooit van Amish mensen was en wat nu open is voor toeristen om te laten zien hoe de Amish mensen leven. Nadat we een interessante tour door dit huis hadden gekregen, gingen we mee met een bustour die vanaf The Amish Village vertrok. Deze bustour duurde 1,5 uur en ging langs vele huizen/bedrijven van Amish mensen en de buschauffeur vertelde daarnaast over hun boerderijen, het telen van maïs en tabak en vele gewoontes. We zijn nog gestopt bij een winkeltje van een Amish familie met zelf gekweekte groenten en fruit. Erg leuk om te zien hoe zij dit doen en van dichtbij te zien hoe zij leven en werken.

Die avond hadden we op internet een lekker buffet restaurant gevonden een paar minuten lopen vanaf ons hotel. Toen we daar aankwamen, kwam er net een Amish familie met zo'n 15-20 personen uit het restaurant gelopen. Dat maakte de hele dag nog specialer, om zo'n grote familie met grootouders erbij uit een restaurant te zien lopen. Want ook al leven ze voor ons gevoel in het verleden, toch maken ze gebruik van moderne dingen zoals dit buffet restaurant.

groeten,

Sascha

Pittsburgh

Vandaag zijn we naar Pittsburgh gereden, de stad van Heinz ketchup, US Steel en Andy Warhol. Omdat deze stad vooral een tussenstop is, hebben we maar beperkt tijd. We zijn verrast door de grootte en de skyline aan de stad als we aan komen rijden. Helaas is een aantal bezienswaardigheden maar tot 17 uur geopend, dus besluiten we met een stadstour mee te gaan. Zo kunnen we in korte tijd toch een beeld van de stad krijgen. Het was een leuke tour.

Er is veel drukte op straat, omdat vanavond het honkbalteam van Pittsburgh thuis speelt. Het lijkt opAmsterdam Zuid-Oost met een Ajax-wedstrijd: iedereen loopt in shirtjes van de ploeg richting het stadion.

Na afloop van de tour zijn we met de 'Incline' (lift op rails) de Washinton Mountain op gegaan. Daar heb je niet alleen een prachtig uitzicht op de stad, maar daar zijn ook veel restaurantjes te vinden. Na een lekkere maaltijd op het terras buiten, hebben we nog even genoten van alle lichtjes van de stad in het donker.

Morgen reizen we door naar Lancaster!

Niagara Falls

Vanuit de Finger Lakes reden we eergister naar de Niagara watervallen. Het was niet zo’n lange rit dus hadden we nog het grootste deel van onze dag over bij de Niagara watervallen. Even langs het hotel en daarna naar de supermarkt, voordat we onze weg vervolgden naar de watervallen.

Amerika en Canada worden gescheiden door een rivier en op deze rivier zitten de watervallen. Op deze rivier ligt ook nog een eilandje van Amerikaans grondgebied. Tussen Amerika en het eilandje is een waterval, deze wordt de Amerikaanse waterval genoemd en tussen het eilandje en Canada is een waterval, deze wordt de horseshoe Fall genoemd. Deze waterval heet zo, omdat het één grote waterval is die loopt in de vorm van een hoefijzer.

Vanaf Amerika hebben we toen de watervallen van de zijkant kunnen bekijken. Dit zag er al erg gaaf en overweldigend uit. Daarna zijn we op de uitkijk toren van Amerika geweest. Dit is een toren die voor een deel over de rivier hangt, zodat je de Amerikaanse watervallen schuin van voren kan bekijken. Dit was een nog gaver en nog overweldigender gezicht dan van de zijkant, maar dit vonden we nog niet genoeg, daarom zijn we over de brug naar Canada gelopen. Omdat Canada precies tegenover de watervallen loopt, kun je ze vanaf daar nog beter zien. En zoals je waarschijnlijk al verwacht, zagen de watervallen daar toch wel het gaafst en het overweldigendst eruit. Vooral de Horseshoe Fall is goed te zien en deze is immens groot en we genoten dus erg van het uitzicht vanaf Canada. Elke avond worden de watervallen opgelicht met verschillende kleuren en hier waren we erg benieuwd naar, dus hebben we een restaurantje gezocht in Canada met uitzicht op de watervallen en hebben daar weer heerlijk gegeten. Rond 9 uur gingen de lampen aan en de watervallen lichtten op met verschillende kleuren, een erg mooi gezicht. Daar lazen we ook nog dat er elke vrijdag en zondag om 22:00 uur in de vakantie vuurwerk bij de watervallen waren en we hadden het geluk dat we er op zondag waren. Dus op de terugweg naar Amerika begon het vuurwerk toen we op de brug liepen. Samen met de nog steeds opgelichte watervallen was dit een gave ervaring. Terug in het hotel nog even wachten voordat we gingen slapen, omdat het om 00:00 uur mijn verjaardag zou zijn. Na de felicitaties waren we lekker gaan slapen, want op mijn verjaardag zouden we weer een druk programma hebben.

De volgende ochtend toen ik terugkwam in de kamer, nadat ik in het hotel even had staan bellen met Boris, werd ik verwelkomd door ballonnen en gezang van papa, mama en Mandy. Mandy had een cadeautje meegenomen uit Nederland van oma Thea en Mandy samen. Het was een polaroid camera, dat is een camera waar de fotootjes meteen uit komen gerold. Het is een top cadeau en ik ben er erg blij mee. Gister er op mijn verjaardag ook al meteen twee fotootjes mee gemaakt. Het ziet er onwijs leuk uit. Na een lekker ontbijt bij het hotel met kaarsjes in m’n zelfgebakken wafel gingen we weer op weg naar Canada. Dit keer om Niagara on the Lake te gaan bekijken. Een erg schattig Canadees plaatsje gelegen aan het Ontario Lake. Helaas was het iets te warm gister om in een stad rond te gaan lopen, dus zijn bij het VVV gaan vragen waar we in het meer konden zwemmen. De mevrouw bij de VVV wees ons naar Saint Catherine. Na even zoeken met de auto kwamen we uit bij een strandje gelegen aan het meer. Hier hebben we de rest van de middag lekker in de zon en in de schaduw gelegen en zijn we af en toe het water in gegaan voor verkoeling, al viel de warmte van het meer nog vies tegen.

Aan het einde van de middag was het weer tijd om terug te gaan naar Amerika, omdat we toch nog wel de boottocht bij de Niagara Watervallen wilden meemaken. Dus stonden we een tijdje later met mooie blauwe regenponcho’s helemaal ingepakt op de boot. Deze boottocht voer langs de Amerikaanse waterval en daarna in het hoefijzer van de andere waterval, waardoor je omringd werd door de waterval en deze groot boven je uitstak. Het was een ontzettend gaaf gezicht om de watervallen zo nog vanaf onder te bekijken en een goede laatste activiteit van onze dagen bij de Niagara watervallen. Als verjaardag diner hebben we, naar mijn wens, 2 heerlijke pizza’s bij de pizza hut gegeten. Al met al dus een hele mooie, maar ook relaxte verjaardag.

Groetjes Sascha

Finger Lakes

Vrijdagochtend 14 augustus vertrekken we op tijd voor de volgende rit, nu richting the Finger Lakes. Wederom een voorspoedige reis. We besluiten nog niet naar het hotel te rijden, maar eerst te kiezen voor een supermooie wandeling in Watkins Glen state park. Op de parkeerplaats smeren we nog wat broodjes voor de lunch, want daar waren we ondertussen alweer aan toe. Een route van ongeveer 5 km heen en terug door een prachtige kloof. De foto's zeggen daarbij waarschijnlijk genoeg. We keken echt onze ogen uit bij de verschillende watervallen en uitgesleten beddingen. Een van de toppers van onze reis tot nu toe!

Daarna brengen we een kort bezoek aan het glasmuseum van Corning, want dat was volgens tripadvisor een 'must see'. Omdat Sascha in het laatste stukje van de wandeling flink door haar enkel is gegaan, bezoekt zij het museum in een rolstoel. Wat ze natuurlijk niet zo erg vindt, want wie krijgt nou de kans om zo'n anderhalf uur deels voortgeduwd te worden en deels zelf te oefenen met bochten maken in zo'n ding. We bezoeken in het museum nog een demonstratie van glas maken, erg leuk om te zien. Echt vakwerk! De airco staat alleen binnen zoooooo koud, dat we na de demonstratie wat onnatuurlijk hard door het pand heen lopen en rijden. En omdat de aandacht ook wat verslapt (de collectie is echt veel te groot), zoeken we na zo'n anderhalf uur de warmte van buiten weer op. Op naar het volgende hotel.

Dit keer een wat armoediger hotel met een wat donkere, maar wel weer heel ruime kamer. En evengoed weer voorzien van koelkast, magnetron en koffiezetapparaat. Na een lekker etentje bij Applebee's naast de deur en een mislukte poging om wat foto's van de Green Mountains te posten (belabberde wifi), vallen we al snel in slaap.

Zaterdag 15 augustus

Helaas is de enkel van Sascha nog pijnlijk vandaag. Dus we kiezen voor wat minder wandelkilometers, dan we eigenlijk van plan waren. We bouwen onze waterval-ervaring wel nog wat verder uit (we zijn immers onderweg naar de Niagara watervallen!) en bezoeken drie kleinere stateparken hier. Vooral de laatste is een bijzondere ervaring, omdat daar bij een waterval een natuurlijk zwembad is aangelegd met badmeesters, een duikplank en.... heeeeeeeel koud water. Uiteraard gaan we de uitdaging aan en trotseren we het koude water. Mandy biedt geheel vrijwillig aan om niet mee 'door' te gaan, maar voor de foto's te zorgen ;-)

We hebben daar nog heerlijk een hele tijd in de zon gezeten en genoten van alle mensen om ons heen!

Einde middag zitten we nog een tijdje bij het zwembad van het hotel, maar helaas werkt het weer niet zo mee en moeten we zelfs nog even schuilen voor een kort buitje.

Morgen richting Niagara!

(foto's van deze dagen volgen waarschijnlijk morgen)

Green Mountains

Vanuit Boston reden we eergisteren naar de Green Mountains. De rit duurde 3 uur, maar rijdend door de mooie natuur vlogen deze uren voorbij. Na een lunch met ons eigen brood en fruit en ook nog cheesecake van de avond ervoor zijn we op pad gegaan naar de VVV van Bennington, de stad/het dorp waar we verbleven, om te kijken wat hier allemaal te doen was. Hier konden we ook meteen vragen over wandelingen voor de volgende dag in de Green Mountains. Bij de VVV kregen we een stadswandeling van Bennington, maar deze viel helaas erg tegen en hebben we dus ook op de helft gestaakt. Daarna zijn we naar de obelisk gaan lopen, die in het noorden van Bennington lag en er in de verte gaaf uit zag. Op de kaartjes die we hadden, leek deze niet zo ver en zeker te doen voordat de regenbui, die werd verwacht die middag, zou komen. Dit viel helaas nogal tegen en op de helft van onze weg naar de Obelisk zijn we omgekeerd en weer terug naar de auto gelopen. Daarna zijn we wel nog even met de auto naar de obelisk gereden om hem toch nog even van dichtbij te zien. Terug bij het hotel was de lucht weer opengetrokken en zijn we nog even bij het zwembad gaan liggen, terwijl we op internet (tripadvisor is echt handig) een restaurant zochten voor die avond. Het werd uiteindelijk een restaurant dat was gelegen in een oud treinstation en hier hebben we heerlijk gegeten.

De volgende morgen konden we ontbijten bij het hotel. Een erg lekker en uitgebreid ontbijt met onder andere wafels die je daar a la minute zelf kon maken in het wafelijzer. Met onze buiken gevuld, reden we naar een wandelroute die papa en mama de avond ervoor hadden uitgekozen. Een heen en weer route van in totaal 7,4 km met aardig hoogteverschil en die eindigde bij een waterval. Het was een leuke wandeling door de bossen en de waterval aan het einde was gaaf en erg mooi om te zien. Op de terugweg naar ons hotel zijn we langs een plaatsje gereden om daar te lunchen in een boekenwinkel. Dit zag er leuk uit en ze hadden heerlijk eten. Daarna dropte papa en mama Mandy en mij bij het hotel om daarna samen door te rijden naar de obelisk om in de obelisk met de lift omhoog te gaan en van het uitzicht te genieten. Hier hadden Mandy en ik niet zo’n zin meer in. Toen ze weer terug waren, pakten we met zijn vieren de laatste zonnestraaltjes nog even bij het zwembad. Tegenover ons hotel zat een bowlingbaan en zijn we gisteravond daar nog even een uurtje gaan bowlen. In plaats van dat we met zijn vieren een wedstrijdje hielden wie er ging winnen, werd het meer een wedstrijd tussen papa en mama, die ongeveer hetzelfde aantal punten hadden, en een wedstijd tussen Mandy en mij, omdat wij ook ongeveer gelijk opgingen alleen dan met wat minder punten dan papa en mama. Het was een gezellig uurtje om onze dagen in de Green Mountains af te maken.

Groetjes, Sascha

Boston

Vanmorgen voor het eerst in onze hotelkamer ontbeten, nadat we gisteren inkopen hadden gedaan bij een dichtbij gelegen supermarkt. Buiten op het terras van onze hotelkamer was eigenlijk het plan, maar helaas hebben we vandaag een nogal regenachtige dag. Een flinke overgang na de zonnige stranddag van gisteren. Nadat we in één grote regenbui naar Boston waren gereden, hebben we de auto bij een winkelcentrum in het centrunm geparkeerd. Helaas bleek dit centrum maar gedeeltelijk overdekt en hield de regen flink aan. Toch hebben we ons daar een aantal uren prima vermaakt met wat kleding shoppen en een lekker hapje eten tussen de middag. Tussen een aantal winkels was het soms even door de regen rennen, maar ach...we komen uit Nederland, dus we zijn wat gewend!

Nadat we bij het hotel waren ingecheckt werd de regen gelukkig minder en werd het uiteindelijk droog. We zijn toen nog naar een nabijgelegen bekende winkelstraat gelopen (Newburystreet) waar we vooral hebben genoten van de vele verschillende kleine winkeltjes en de mooie gevels.

Inmiddels hongerig geworden, zijn we op de terugweg gaan eten bij de Cheesecake Factory. Uiteraard voor de toetjes, maar ook de hoofdgerechten waren erg lekker en de inrichting verrassend groot en gezellig. En wederom was de bediening erg attent en vriendelijk.

Helaas wat weinig van Boston kunnen zien, maar toch weer een gezellige dag gehad. Er staan gelukkig genoeg mooie plekken op het programma. Morgen op tijd op en door naar de Green Mountains!

Cape Cod

Hallo allemaal,

Gisterochtend zijn we weer vertrokken uit New York na 2 geweldige dagen daar. Vanuit New York zijn we naar de autoverhuur gegaan, die bij het vliegveld lag, om onze witte jeep patriot op te halen. Een ruime auto waarmee we vanuit New York, naar Cape Cod zijn gereden. Cape Cod is een schiereiland ten noord oosten van New York en het eiland lijkt op een arm die gebogen is bij de elleboog. Het was een lange rit en dus kwamen we pas aan het eind van de middag aan bij ons hotel. In de auto vertelde papa en mama dat we die avond naar een drive-in bioscoop zouden gaan. Dit leek Mandy en mij een ontzettend gave ervaring. Een drive-in bioscoop is een bioscoop waarbij je de film vanuit je auto kijkt. Er hangt een groot scherm en het geluid komt uit speakers die naast de auto staan. Het was apart om de film vanuit je auto te kijken, maar aan de andere kant maakte dat het ook weer knus met z’n viertjes. Het was erg gaaf om dit mee te maken.

Vanochtend rustig aangedaan en lekker ontbeten bij het restaurantje van ons hotel. Daarna fietsen gaan huren in een plaatsje dichtbij waar we zitten. Over het schiereiland loopt de Cape Cod Rail Trail. Dit is een fietspad wat oorspronkelijk een treinrails was. Al zie je hier niets meer van. Deze route hebben we gefietst naar een strand toe, omdat Cape Cod bekend staat om zijn stranden waar vele Amerikanen in de zomer naartoe gaan. Het water bleef lang ondiep en was erg koud. Ook na het zien van een krab met een doorsnede van 10 cm leek het ons beter om weer op onze handdoek te gaan liggen in plaats van verder te lopen het water in. Na een paar lekkere uurtjes op het strand pakten we de fietsen weer op en fietsten terug naar de fietsverhuur. De fietstocht was voornamelijk in de schaduw en door de mooie natuur van Cape Cod, wat het een mooie en lekkere fietstocht maakte. Op de terugweg naar het hotel zijn we langs de supermarkt gegaan om toastjes en kaasjes te kopen, wat ons avond eten voor deze avond was. Dit was een lekker alternatief op al het Amerikaanse eten wat we op hebben de afgelopen dagen. Bij het hotel nog even de laatste zonnestraaltjes gepakt en daarna zijn we lekker met zijn viertjes voor de tv gaan hangen op onze kamer. Al met al een heerlijke dag.

Groetjes Sascha