Gisterochtend op tijd opgestaan, omdat we tussen 830 en 845 opgehaald zouden worden voor het raften op de Coloradorivier. Het was geen verrassing dat de andere Nederlandse familie (fam. Vermaat uit Gouda weten we inmiddels) tegelijkertijd opgehaald werd. Voor de IJsselsteiners: Ja, ook nog (verre) familie van de cateraar/ziekenhuiswinkels en onze buurman op Eiteren...

Het ophalen bleek overigens redelijk overdreven, omdat de organisatie maar zo'n 300 meter van ons hotel bleek te zitten. Daar aangekomen kregen we zwemvesten aangemeten en stapten we met zo'n 30 toeristen (meest europeanen) en 5 man begeleiding (stoere mannen met baarden!) in een grote bus waarmee we in 40 minuten naar het opstappunt van de rafttocht reden. Vier boten lagen opgestapeld op een aanhanger achter de bus.

Na enige wachttijd waarin de boten te water werden gelaten, werden we over de boten verdeeld en lukte het om in ieder geval ook met het andere Nederlandse gezin in dezelfde boot te komen. We zaten totaal met 11 mensen op de rand van de boot (benen binnenboord) en in het midden zat de begeleider die (waar nodig) roeide. Onderweg vertelde de begeleider allerlei verhalen over de omgeving en wilde hij ook het een en ander van ons weten, kortom we hadden leuke praat aan boord.

Uiteraard was het wachten op het eerste stuk wildere rivier ('versnellingen') en de eerste golf die ervoor zou zorgen dat we nat zouden worden. Dit duurde nog wel een tijdje, maar daardoor waren we inmiddels zo warm geworden met de dikke redddingsvesten aan (en een strak blauwe hemel en ong. 30 graden) dat we er ook wel aan toe waren. Het water was overigens maar 14 graden, dus het verschil was wel erg groot. Met veel gegil aan boord werden de eerste golven 'ontvangen' en werden een aantal van ons bijna volledig door een golf overspoeld en andere bleken een wat gunstigere plek op de bootrand te hebben. Maar door de warmte was het eigenlijk wel lekker. De versnellingen waren dan ook hele leuke stukken om doorheen te raften, maar jammer genoeg waren dit maar 5 stukken en was een groot deel van de rivier verder vrij rustig. Het had van ons wel wat wilder gemogen. Sascha heeft samen met de oudste dochter van de fam. Vermaat ook nog de kans gegrepen om onderweg even te zwemmen/drijven. Dat was wel relaxed met een zwemvest aan. Al nodigde de rivier qua kleur van het water niet echt uit om te zwemmen, dit was heel troebel en oranjebruin van kleur.

Om 13 uur waren we weer terug bij het hotel en hebben we onze kleding en schoenen in het bad uitgespoeld om zoveel mogelijk van het oranjebruine zand daar te kunnen laten. Het plan was om de middag lekker bij het zwembad door te brengen, maar toen we op de hotelkamer een broodje aten, trok het helemaal dicht en kregen we een flinke regen- en onweersbui. Dat viel even tegen. Maar wonderwel dreven de wolken daarna ook weer weg en werden we verblijd met weer een compleet strakblauwe hemel. Heerlijk een aantal uren doorgebracht met zonnen, lezen en zwemmen (toch ook erg lekker in de vakantie!).

's Avonds lekker Italiaans gegeten. Toch wel erg gezellig (en luxe) hoor, zo bijna elke avond met z'n viertjes in een restaurant eten! 's Avonds onze spullen alvast weer ingepakt zodat we de volgende dag weer op tijd kunnen vertrekken, want we hebben met 400 km weer een flink stuk te rijden richting Bryce Canyon.

Groetjes van de lekker door de zon gekleurde,

Usen, Angelique, Mandy en Sascha